Mój "marzec z Marią"...

...był zdecydowanie za krótki;-(

I właściwie uczciwiej było by nazwać go "marcem z Kowalskimi", jako że w ramach wyzwania 

zaproponowanego przez LIRAEL

udało mi się przeczytać jedynie "Dni powszednie państwa Kowalskich".

W czytaniu mam aktualnie "Rozmowy z Marią Kuncewiczową", ale niestety nie uda mi się skończyć przed końcem miesiąca.

I dlatego moi kochani 

ogłaszam niniejszym, że zupełnie prywatnie przedłużam marzec z Marią na kwiecień z Marią, a może maj z Marią;-)))

Bo tak mam, że jak zacznę czytać coś danego autora, to najczęściej "wpadam w ciąg";-)

Z przyjemnością zatem odkurzę i odpomnę sobie dawno przeczytane książki Kuncewiczowej i chętnie sięgnę po te, których jeszcze nie czytałam.

Dziękuję Lirael;-)

Mam nadzieję, że wkrótce wymyślisz jakieś nowe fascynujące wyzwanie;-)

A póki co słów kilka o rzeczonych Kowalskich:

"Kowalscy" to pierwsza w Europie powieść radiowa.
Było to dawno temu, kiedy o audiobookach nikomu się jeszcze nie śniło;-)
Emisja powieści rozpoczęła się w 1936 roku.
Chociaż w pierwotnej wersji powieścią być nie miała.
Jak wspomina sama Kuncewiczowa w jednym z wywiadów, zamówiono u niej cykl pogadanek  
"zawierających praktyczne wskazówki dla małżeństw".


A dalej mówi: "Ale ja nie umiem wygłaszać refleksji czy uwag w przestrzeń, pod niewyraźnym adresem. Zaraz  zaczyna mi się rysować jakiś człowiek lub grupa ludzi, a może po prostu ów tzw. idealny czytelnik (...) z którym rozmawiam za pośrednictwem moich bohaterów.
Tym razem także bardzo szybko zorientowałam się, że ja po prostu zaczynam pisać powieść o określonej parze ludzi, z których każde jest odrębną osobowością." [1]


I tym oto sposobem "Kowalscy" z cyklu pogadanek awansowali na powieść;-)
Tytułowi Kowalscy to młode sympatyczne małżeństwo o rozległych zainteresowaniach.
Lubią czytać ( i przyznam szczerze, że od razu ich za to polubiłam;-), 
I lubią gadać;-)
Nawet bardzo lubią. O wszystkim i na każdy temat.
Ta książka to w zasadzie jeden wielki dialog.
Absolutny rarytas dla tych wszystkich, którzy nie przepadają za opisami w literaturze;-)
A to, co mówią Kowalscy, nam z kolei wiele mówi o nich samych.
Poznajemy ich w chwili, kiedy szukają mieszkania, bo dotychczasowe lokum u mało sympatycznej Sklepiczyńskiej szczytem marzeń niestety nie jest...
A jaki jest dom marzeń?


"Z gwiazdami za oknem. Cichy. (...)Bez cudzej łaski. Bez morałów..."[2]


Ale niech nie zwiedzie Was ten opis,który wskazywać by mógł na osoby łagodne i delikatne...
Co to, to nie!
Irena i Paweł to nie para gołąbków, które jedzą sobie z dzióbków i nieustannie patrzą w oczy.
To ludzie z krwi i kości.
Nieobce są im uczucia takie jak złość, czy zazdrość.
A że to dwie absolutne indywidualności i skrajnie różne usposobienia, ich rozmowy nigdy nie nużą czytelnika.
Czasem aż iskrzy w nich od emocji.
No i najważniejsza sprawa: Kowalscy nie są ponurakami!
Kuncewiczowa obdarzyła ich sporym poczuciem humoru  dzięki czemu książkę czyta się lekko i z przyjemnością.


A jak to się dzieje, że możemy podpatrywać i podsłuchiwać Kowalskich w każdej chwili ich życia i w każdej sytuacji?
Otóż jest ktoś, kto towarzyszy im nieustannie, zagląda do okien, podsłuchuje pod drzwiami, śledzi każdy ich krok...
Idzie tuż za nimi, a czasem ma się wrażenie, że nawet ciut przed nimi;-)
Wszędobylski i wszechwiedzący Narrator, którego Kuncewiczowa uczyniła "aniołem stróżem" swojej sympatycznej pary bohaterów.
Ale Kowalscy i jemu spłatali figla: nagle zniknęli...
Biedny, skonsternowany narrator..


"Nie ma Kowalskich. Znikli z domu pod cyprysem, zabrawszy nowy tapczan i cukiernicę, z której byli tak dumni. Na nic magiczne sposoby! Stoję bezradny przed zamkniętymi drzwiami.
Żadnego domysłu, tylko tępe zdumienie.
Dlaczego? Dlaczego?" [3]


Powiem Wam w sekrecie, że Kowalscy się jednak odnajdą;-)
A w ich życiu zajdą ogromne zmiany...
Jakie? 
Zajrzyjcie do książki. Myślę, że nie będziecie się nudzić.


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

            [1] Rozmowy z Marią Kuncewiczową - wybór, opracowanie i posłowie 

                  Helena Zaworska, Czytelnik 1983, s. 164-165

             [2] Maria Kuncewiczowa, Dni powszednie państwa Kowalskich, 

                  Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1984, s.12                                                 

            [3] Maria Kuncewiczowa, op. cit, s.140