"Książki w transie" i stosik na najbliższe dni;-)

Jeśli czytaliście przesympatyczną książeczkę Marii Pruszkowskiej "Przyślę panu list i klucz", to wiecie skąd moje tytułowe "książki w transie";-)

Jeśli nie czytaliście, to polecam, a dla zachęty króciutki cytat:

"Ojciec nigdy nie czytał tylko jednej książki. Na ogół najmniej trzy naraz, a czasem cztery i pięć. Stworzył sobie swój własny system, z którego podśmiewałyśmy się w młodości, ale który z wiekiem przejęłyśmy. Na jego stoliku leżało zwykle kilka książek, które określał: - To są książki w transie. - Książek tych nie wolno było nam ruszać."

I ja czytam podobnie.

Jedna książka w czytaniu to dla mnie zdecydowanie za mało.

A zatem jest książka na godziny poranne, tuż po przebudzeniu, jeszcze przed wstaniem z łóżka.

Ktoś kiedyś (nie pamiętam kto, ale raczej usłyszałam to w telewizji, a nie przeczytałam) nazwał ten czas "złotą godziną", taką, którą mamy tylko dla siebie, zanim domownicy wstaną i cały dom obudzi się do życia.

Jednym słowem mój czas z książką;-)

Wymaga to nieco samodyscypliny, bo trzeba nastawić budzik o godzinę wcześniej, ale myślę, że warto;-)

Inna książka jest na zabiegany dzień, na czas spędzony w kolejkach, tramwajach, autobusach, czy nawet w korkach.

Taka książka w biegu;-)

A jeszcze inna jest na spokojne godziny popołudniowe, kiedy można zaparzyć sobie ulubioną herbatę z malinami i zagłębić się w fotelu, albo zwinąć w kłębek pod kocem;-)

Na ten czas są książki do specjalnego, nieśpiesznego smakowania słów...

Popatrzcie na moje aktualne "książki w transie"

Patrząc od lewej:

"Cmentarz w Pradze" Umberto Eco czytam powoli i z uwagą 

Zachwyca, jak zwykle u Eco, styl i język.

Intryguje główny bohater Simonini, który choć niecnego charakteru i profesji wzbudza u czytelnika sympatię (nie wiem czy do końca, bo jestem zaledwie w połowie książki).

Trzeba "Cmentarz w Pradze" czytać uważnie i bez pośpiechu, bo łatwo pogubić się w gąszczu historycznych zawirowań

To książka na spokojne popołudnia i wieczory.

A zaraz obok "Głowy piwniczne" Wacława Krupińskiego

Czyli opowieść o ludziach którzy stworzyli ten legendarny już (56 lat) kabaret i jego historię.

Kraków kocham miłością wielką odkąd sięgam pamięcią, a Piwnica to kwintesencja Krakowa;-)

Wspomnienie o młodych zapaleńcach, którzy w oczyszczonym z węgla pomieszczeniu piwnicznym stworzyli kabaret nie mający sobie równych, czyta się rewelacyjnie!

Chciało by się powiedzieć "to były czasy'!!!

A na czym polega fenomen Piwnicy?

Zacytuję słowa Piotra Skrzyneckiego:

"(...) to jest święte miejsce kabaretowe, ono ma kabaret w murach, w schodach, w podłodze...

I dlatego geniusz tego miejsca przetrwa."

Myślę, że coś jest na rzeczy;-)

A "Głowy piwniczne" to lektura mojej złotej godziny;-)

I ostatnia z moich obecnych  "książek w transie" :

"Gwałt" Joanny Chmielewskiej

Chmielewska to jedna z moich ukochanych autorek.

Uczciwie jednak przyznać należy, że "wczesna Chmielewska".

Nowe książki Pani Joanny niestety daleko odbiegają 

od swoich książkowych przodków;-)

Gdzie im do "Romansu wszech czasów", "Całego zdania nieboszczyka",

czy "Wszystko czerwone".

Nie wiem jaki będzie "Gwałt", bo dopiero zaczynam czytać.

Czytane ostatnio "Byczki w pomidorach" bardzo mnie rozczarowały.

Niemniej jednak z miłości do autorki sięgam po każdą jej książkę i w nowszych szukam chociażby echa dawnej Chmielewskiej, przy której lekturze płakałam ze śmiechu, a rodzice w środku nocy zaglądali do mojego pokoju sprawdzić czy aby dobrze się czuję, bo rechotałam tak, że budziłam cały dom;-)))

Jak się domyślacie "Gwałt", to książka na zabiegane godziny dnia.

A teraz jeszcze stosik.

Najbliższe moje czytelnicze plany wyglądają tak:

Większość to książki biblioteczne.

Wśród nich tylko dwie własne.

Zamierzam je przeczytać w ramach wyzwania czytelniczego do którego zgłosiłam akces.

Więcej na ten temat TUTAJ

Pozdrawiam serdecznie.

I witam pierwszych obserwatorów.

Miło mi, że jesteście, rozgośćcie się proszę i... czytajmy razem;-)

Ps. Przepraszam za nie najlepszą jakość zdjęć, ale światło było do bani, a nie chciałam czekać do jutra.

Mam nadzieję, że mi wybaczycie.

Książki ze stosiku przybliżę w kolejnym poście, bo zrobiło się nieco przydługo (gaduła ze mnie,

ot, co;-)))

FLORENTYNA